Związek Bezpieczeństwa Kraju

maxikasek · Dołączył: 16 Mar 2008 Posty: 74 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Ki czort? Mjr Galinat organizował jego struktury na wschodzie kraju w latach 20-tych, ale nigdzie nie znalazłem info co to za organizacja. Coś związanego z dywersją pozafrontową.

Berlin

Pewnie to znasz

Edmund Galinat urodził się 2 I 1899 roku w Wilnie. W Połtawie ukończył Narodową Szkołę Realną. Od 1917 roku aż do zdobycia Wilna przez bolszewików kształcił się w tamtejszym gimnazjum. 24 X 1917 roku jako pruski poddany wstąpił do armii niemieckiej. Znalazł się w 3 Armii Niemieckiej Frontu Wschodniego, której dowódcą był gen. płk Hermann von Eichhorn. Po opuszczeniu jej szeregów Edmund kontynuował rozpoczętą w gimnazjum naukę. Następnie wstąpił do oddziałów organizowanych na Litwie przez oficerów rozwiązanego w V 1918 roku, 1 Korpusu Polskiego dowodzonego przez gen. J. Dowbora-Muśnickiego. Wraz z tymi oddziałami uczestniczył aktywnie w Samoobronie Wilna. Od VIII-XI 1918 roku Edmund Galinat należał do POW-ściśle współpracujuącej z Samoobroną na Litwie. 10 I 1919 roku znalazł przydział w Wileńskim Pułku Strzelców (85 Pułk Strzelców Wileńskich), w którym służył do 12 III 1919 roku. Po odbyciu służby wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie, w której ukończył 13 klas z bardzo dobrym wynikiem. Po jej ukończeniu został skierowany do powstałego jeszcze w pierwszych dniach XI 1918 roku,11 Pułku Piechoty. W międzyczasie Galinat ukończył pomyślnie 6-tygodniowy kurs Karabinów Maszynowych zorganizowany przez Centralną Szkołę Karbinów Maszynowych w Ostrowie. Kolejny etap w jego karierze wojskowej to przydział do Słuckiego Pułku Piechoty, wraz z którym wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Podczas jednej z potyczek został ranny i dostał się do trwającej osiem dni niewoli bolszewickiej, z której udało mu się jednak zbiec. W drugiej połowie XI 1920 roku kpt. dypl. Edmund Galinat udał się na tereny Litwy Środkowej, gdzie otrzymał przydział w Kowieńskim Pułku Strzelców Wojsk Litwy Środkowej. W początkach 1921 roku został jednak zwolniony na bezterminowy urlop akademicki celem rozpoczęcia studiów na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Studia ukończył pomyślnie, uzyskując stopień magistra prawa. W międzyczasie Galinat otrzymał zadanie zorganizowania Okręgu Wileńskiego Związku Bezpieczeństwa Kraju. Początkowo pełnił funkcję komendanta okręgu miasta Wilna ZBK, zaś w XI 1923 roku objął funkcję Komendanta Głównego ZBK. W latach 1927-1929 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po jej ukończeniu ponownie znalazł się w 5 Pułku Piechoty, w którym służył do X 1931 roku, ponieważ został skierowany do Dowództwa KOP w Warszawie, gdzie pracował w charakterze referenta. W 1934 mianowano go oficerem do zleceń w Sztabie Głównym WP. Awans na stopień majora dyplomowanego otrzymał 1 I 1936 roku. W 1937 roku został przeniesiony w stan nieczynny. W tymże roku objął jednak stanowisko szefa Związku Młodej Polski (następnie Służby Młodych), będącej organizacją młodzieżową OZN. W 1939 roku Galinat prowadził badania nad przygotowaniem planów dywersyjnych na wypadek wojny (głównie na terenie Pomorza). We IX 1939 roku został mianowany przez Marszałka E. Śmigłego-Rydza komendantem głównym projektowanej organizacji konspiracyjnej do walki z Niemcami. 26 IX 1939 roku przyleciał do oblężonej Warszawy, przywożąc ze sobą wytyczne NW z rozkazami rozpoczęcia walki podziemnej. Po utworzeniu SZP podporządkował się jednak jej dowódcy-gen. M. Karaszewiczowi-Tokarzewskiemu i został jego zastępcą.Późną jesienią 1939 roku otzrzymał misję udania się na Zachód celem przekazania meldunków nowemu NW, gen. Sikorskiemu. Do Paryża Galinat dotarł najparwdopodobniej 22 XII 1939 roku, lecz ze względu na swoje związki z Marszałkiem Śmigłym, nie był zbyt przychylnie postrzegany w nowej ekipie rządzącej. Z tego też powodu został odsunięty od pracy z krajem i znalazł się w jednym z obozów odosobnienia mieszczącym się w Rothesay na szkockiej wyspie Bute.Po likwidacji ośrodka, przeszedł do PSZ. W 1943 roku Galinat-"Zaremba" został pierwszym komendantem Samodzielnej Kompanii Grenadierów. W 1944 roku mianowano go oficerem łącznikowym do armii amerykańskiej.Po zakończeniu wojny wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł w 1971 roku.

maxikasek · Dołączył: 16 Mar 2008 Posty: 74 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5